In het begin was het maken van opinci een ambacht dat sterk vertegenwoordigd was. Deze ambachtelijke manier van maken van deze unieke schoeisel sterft af.
Er zijn vele soorten opinci: Macedonisch, Servisch, Kroatisch, Turks, Bulgaars en Grieks. Ze hebben allemaal hun eigen kenmerken en worden anders gemaakt. Maar het gemeenschappelijke van deze soorten opinci is de basis: het leer.
Het onderste gedeelte moet van koe, varken, ezel, of een ree- leer gemaakt worden, omdat deze meest resistent type leer zijn. Het bovenste gedeelte van de schoenen is gemaakt van leer van een geit of lam. Het leer van het schaap wordt hier niet voor gebruikt omdat het gemakkelijk breekt.
Het proces van het maken van Macedonische opinci duurt enkele dagen (afhankelijk van het seizoen).
Ten eerste, wordt gesneden een stuk kalf of koeienleer dat al is gelooid. Daarna wordt het in water gezet om nat te worden. Als het leer dikker en harder is, moet het voor langere tijd in water worden gezet. En dat hangt af van het looien.
Als het proces van water geven is voltooid, zal de maat van de schoenen worden bepaald en gedurende de hele tijd staat de schoen op een mal. Met behulp van deze mal wordt de vorm bepaald. Wanneer de vorm is bepaald, wordt één stuk leer op de rug genaaid, één bandje in het midden en nog twee bandjes aan de voorkant. Wanneer het naaiwerk is voltooid, worden de opinci verder gedroogd en blijven ze op de de mal voor twee tot drie dagen, afhankelijk van de dagtemperatuur.
Als het winter is, duurt het droogproces langer. In de zomertijd dan kan ditzelfde proces in minder dan vierentwintig uur eindigen. Want dan droogt het sneller.
Tot 50 jaar geleden werden opinci meestal gedragen in de landelijke gebieden van de Balkanlanden. Tegenwoordig worden ze alleen nog maar gebruikt in volksdrachten, voor folkloristische dansensembles, festivals, feestdagen of andere culturele evenementen.
Knap artikel en derhalve weer wat info rijker